μήτηρ ἀμήτωρ

См. также в других словарях:

• αμήτωρ — Μυθολογικό πρόσωπο. Κιθαρωδός από την Κρήτη, o πρώτος συνθέτης ερωτικών ωδών. Από αυτόν οι κιθαρωδοί ονομάστηκαν Αμητορίδες. * * * ἀμήτωρ ( ορος), ο, η (Α) 1. αυτός που δεν έχει μητέρα ή τού οποίου η μητέρα είναι άγνωστη 2. φρ. «μήτηρ ἀμήτωρ»,… …   Dictionary of Greek

• μητέρα — και μήτηρ, η (ΑΜ μήτηρ, Α δωρ. τ. μάτηρ Μ και μητρί) 1. γυναίκα που έχει γεννήσει παιδί, μάννα 2. θηλυκό ζώο που έχει γεννήσει 3. πρώτη αρχή, αφορμή, αιτία («ἀργία μήτηρ πάσης κακίας», γνωμ.) 4. επίθετο τής Γης ως μητέρας όλων τών εμψύχων και… …   Dictionary of Greek

• αυτομήτωρ — αὐτομήτωρ ( ορος), η (Α) ίδια η μητέρα, απαράλλαχτα όμοια με τη μητέρα της. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτο * + μήτωρ < μήτηρ (πρβλ. αμήτωρ, πατρομήτωρ, προμήτωρ κ.ά.)] …   Dictionary of Greek

• διμήτωρ — και διμάτωρ, ο (Α) επίθ. τού Διονύσου, επειδή είχε δυό μητέρες. [ΕΤΥΜΟΛ. < δι * + μήτωρ < μήτηρ (πρβλ. αμήτωρ, δυσμήτωρ, μητρομήτωρ κ.ά.)] …   Dictionary of Greek

• κακομήτωρ — κακομήτωρ, ἡ (Α) (γλώσσα τού Ησύχ. στη λ. ἀμήτωρ) κακή μητέρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + μήτωρ (< μήτηρ), πρβλ. κοινο μήτωρ, φιλο μήτωρ] …   Dictionary of Greek